YAŞAMIN SONUNA GELMİŞSEM…

YAŞAMIN SONUNA GELMİŞSEM…

"Eğer yaşamak için çok kısa bir zamanım kalsaydı, hemen gerçekten sevdiğim insanları arar ve onları ne kadar sevdiğimi bildiklerinden emin olmak isterdim. Sonra benim için en çok anlam taşıyan plakları çalar, en sevdiğim şarkıları söylerdim.

Mavi gökyüzüne bakar ve o ılık gün ışığını hissederdim. Ay'a ve yıldızlara ne kadar hoş ve güzel olduklarını söylerdim. Sahip olduğum bütün küçük şeylere, giysilerime, kitaplarıma ve eşyalarıma veda ederdim. Sonra Tanrı'ya verdiği bu büyük yaşam hediyesi için teşekkür eder, onun kollarında gözlerimi kapatırdım."

Yukarıda yazılanlar, internette okuduğum, ismini bilmediğim yalnızca "Bir üniversiteli kızın günlüğünden alıntıdır." şeklinde belirtilen ifadelerdir.

Siz, yaşamın sonuna gelmiş olsaydınız neler yapardınız? Hayatta yaşayamadığınız ya da yaşatamadığınız, söyleyemediğiniz şeyler için pişmanlık duyar mıydınız? Hayata devam ettiğinize göre yarın güne nasıl bir değişimle başlardınız?