ARKADAŞLIK

PSİKOTERAPİK HİKAYELER 43

ARKADAŞLIK

Kötü karakterli bir genç varmış. Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermiş. "Arkadaşların ile tartışıp kavga ettiğin zaman her seferinde bu tahta perdeye bir çivi çak"demiş .

Genç, ilk günde tahta perdeye 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendine kontrol etmeye çalışmış ve geçen her günde daha az çivi çakmış.
Nihayet bir gün gelmiş ki; hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş.

Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürmüş. Gence: "Bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için tahta perdelerden bir çivi çıkart." demiş.

Günler geçmiş. Bir gün gelmiş, tahta perdede hiç çivi kalmamış. Babası ona: "Aferin iyi davrandın ama bu tahta perdeye dikkatli bak, çok delik var."

Artık hiçbir şey geçmişteki gibi güzel olmayacak. Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü kelimeler söylenilir. Her kötü kelime bir yara, bir delik aynen kalacak, kapanmayacaktır. Bir arkadaş ender bir mücevher gibidir. Seni güldürür, yüreklendirir, sen ihtiyaç duyduğunda yardımcı olur, seni dinler sana yüreğini açar" demiş.

İster işte ister arkadaş çevresinde isterse aile içinde olsun; çivi çakmamaya dikkat edin, çıkartsanız dahi eskisi gibi asla olmayacaktır.

Güven ve nezaket, kişisel algılamanız için 8-9 yıl geçer, güvensizlik için birkaç dakika... Güveni yeniden kazanmak ilk defa kazanmaktan çok daha zordur. Güveni tekrar kazansanız dahi deliği yine de kapatamazsınız...