ODAYI DOLDURUN

PSİKOTERAPİK HİKAYELER 76

ODAYI DOLDURUN

Uzaklarda, küçük bir kasabada genç bir adam, çok zorluklarla kendi işini kurdu. Yaşı ilerledi, bir gün hastalanıp, hastaneye kaldırıldı. Üç yetişkin oğlunu yanına çağırdı ve işini birisine bırakacağını söyledi. Bunun için onları sınamak istedi, görev verdi.

“Şimdi gidip, birer dolarla ne alabiliyorsanız alın. Ama bu akşam geri döndüğünüzde paranızla aldığınız şey, hastane odamı bir uçtan bir uca doldurmalı.” dedi.

Çocuklar, şehre gidip paralarını harcadı.

Birinci çocuk,     Arkadaşımın çiftliğine gittim, bir dolara iki balya saman aldım.” dedi. Balyaları açarak odanın her tarafına saçtı ve oda samanla doldu ancak bir süre sonra hepsi yere düştü.

İkinci çocuk, yastık almıştı. Yastıkları yırttığında tüyler odayı kapladı. Onlar da yere yığıldı.

Üçüncü çocuk, paranın 20 centini yardım kurumlarına 50 centini bir yoksula verdiğini söyledi. Kalanı ile iki şey almıştı. Bir mum ve bir kibrit. Mumu yaktığında ışık bütün odayı kapladı.

Baba memnundu ve işini üçüncü oğluna devretti.