KENDİNE BAK

PSİKOTERAPİK HİKAYELER 79

KENDİNE BAK

Aynı caddede karşılıklı olarak şekerleme dükkanı işleten iki esnaf vardı. Bunlardan dükkanı küçük ve müşterisi az olan sürekli diğerini eleştiriyor ve kınıyordu. Diğerinin kendisinden daha fazla müşteriye sahip olması nedeniyle böyle bir kıskançlık yaratıyordu.

Kendi dükkanına gelen samimi müşterilerine bir yolunu bulup, şöyle diyordu: “İnsanlar bir olmuyor; şu karşıdaki esnaf arkadaşımı anlamış değilim. Gıda işi yapan bir insan dükkanını bu kadar pis tutar mı? Şu dükkanının vitrinine bak! Ne kadar zamandır temizlemediği belli değil.”

Bir gün artık eleştirilere dayanamayan ve tepesi atan büyük ve müşteri dolu dükkanı olan arkadaşı, küçük ve tenha dükkanın sahibine seslendi: “Bayram yaklaşıyor, dükkanında şöyle bir bayram temizliği yapmayacak mısın?”

“Haklısın!” dedi, küçük ve tenha dükkanın sahibi olan adam. “Hemen, bu akşam temizlik yapacağım!”

Akşam dükkanını temizleyip, vitrinini silen adam, temiz vitrinden karşı esnafa bakınca şaşırdı. Çünkü karşı esnafın vitrini de tertemiz görünüyordu.

“Herhalde o da akşam temizlik yapmış…” diye düşündü. Halbuki uzun zamandır gördüğü kir yalnızca kendi camının kiriydi, karşıdaki esnafın dükkanı hep temizdi!