8. Eki, 2015

EDISON

PSİKOTERAPİK HİKAYELER 57

EDISON

Edison bir gün, okuldan eve geldiğinde annesine bir kağıt vermiş, “Bu kağıdı öğretmenim verdi ve sadece sana vermemi tembihledi.” demiş.

Annesi kağıdı gözyaşları içinde oğluna sesli olarak okumuş: “Oğlunuz bir dahi. Bu okul onun için çok küçük ve onu eğitecek yeterlilikte öğretmenimiz yok. Lütfen onu kendiniz eğitin.”

Aradan uzun yıllar geçtikten sonra Edison’un annesi vefat ettiğinde, o artık yüzyılın en büyük bilim adamlarından birisiymiş. Bir gün, eski aile eşyalarını karıştırırken birden bir çekmecenin köşesinde katlı halde bir kağıt bulmuş ve alıp, açmış. Kağıtta “Oğlunuz şaşkın ( akıl hastası) bir çocuktur. Artık kendisinin okulumuza gelmesine izin vermiyoruz…” yazılıymış.

Edison saatlerce ağladıktan sonra günlüğüne şu satırları yazmış: “Thomas Alva Edison, kahraman bir anne tarafından, yüzyılın dâhisi haline getirilmiş, “şaşkın” bir çocuktu.”